Wij vallen buiten de reddingsboot

Ik heb een mail ontvangen van Susanne. Ze is ten einde raad. Ze komt voor geen enkele maatregel uit het steunpakket in aanmerking. Ze heeft een kleine praktijk aan huis voor massages en pedicures en geeft als zelfstandige ook nog les. Normaalgesproken maakt ze een kleine winst uit onderneming waar ze met haar gezin prima van kan leven, maar maakt net geen 1225 uur. Het corona virus zorgt er voor dat ze volledig in de armoede belandt. Slecht ondernemerschap kun je haar niet verwijten, want door de verschillende werkzaamheden heeft ze haar risico’s goed gespreid. In deze coronacrisis kloppen al deze wetmatigheden niet meer.

Op de Tozo kan ze geen beroep doen omdat ze net geen 1225 uur in een jaar werkt. Ook voor de Togs valt ze buiten de boot, omdat ze haar praktijk aan huis heeft.

Ook Hugo staat het water aan de lippen, zo vertelt hij mij. Naast zijn kleine baan in loondienst heeft hij nog een praktijk voor coaching die er voor zorgt dat zijn kleine inkomen wat ruimer wordt. Door deze crisis zijn vrijwel al zijn opdrachten weggevallen. Ook hij maakt gemiddeld geen 1225 uur waardoor hij naast de Tozo grijpt.

En dan nog Bert. Bert woont net over de grens in Duitsland, maar zijn hele leven speelt zich in Nederland af. Hij heeft zijn bedrijf in Nederland gevestigd en werkt ook in Nederland. Hij betaalt zelfs belasting in Nederland. Van de één op de andere dag voelt hij zich echter een buitenlander omdat het steunpakket hem niet helpt. De Tozo, noch de Togs, want zijn SBI-code staat niet in de lijst.

Zijn dit nu geen ondernemers? Zijn dit mensen die geen ondersteuning verdienen zodat ze de crisis doorkomen en daarna hun ondernemerswerkzaamheden weer kunnen oppakken? Nu het eerste steunpakket is opengesteld, is het nu tijd voor fase twee. Alle ondernemers die nu buiten de boot vallen, verdienen ook ondersteuning. Laten we daar nu aan gaan werken. Wij zijn vast begonnen.

Dit blog is geschreven door Margreet Drijvers. Margreet zet zich sinds november 2016 in voor de belangenbehartiging van de zzp’ers en sinds september 2017 is zij tevens directeur van het PZO. Zij gelooft sterk in samenwerking ook al is zij in hart en nieren zelfstandig ondernemer. Door het aanmoedigen van kruisverbanden op diverse vlakken versterkt zij de positie van de zelfstandige.